Schlitten fahren!!

Zaterdag 11 februari zijn we samen met onze Buddy Sarah en haar vriend Rafaël gaan Schlitten fahren. 

's ochtends 9 uur gingen we richting het Bern Hauptbahnhof. Eerst uitzoeken welke trein we moesten hebben en een kaartje kopen. We zouden met de trein naar Thun gaan en vanaf daar met de auto naar Inselfluh.

Nadat we hadden uitgevogeld welke trein we moesten nemen en welke ticket daarbij hoorde zijn we naar de juiste Gleis (spoor) gelopen. 

In de trein was het een drukte van jewelste. Allemaal mensen die op weg waren naar het skigebied in de Alpen. We hebben nog een beetje zitten kletsen/ monoloog gevoerd met een oude meneer die ook op weg was naar Thun. Gelukkig was het een monoloog, want veel van het Zwitserse Duits konden we niet echt verstaan. 

We genoten van het uitzicht vanuit de trein. We konden de bergen al steeds duidelijker zien. In Thun troffen we Sarah en Rafaël en zijn we met de auto verder gereisd naar Inselfluh. 

Wat een uitzicht! Ik ben al een paar keer in de bergen geweest, maar dit is toch wel een andere categorie berg dan die ik al gezien heb. Zo onvoorstelbaar hoog, een prachtig uitzicht, de trein die door de sneeuw rijdt en de rivier die zijn weg vind tussen de bergen door. We gingen van de grote weg af de berg op. 

Best een smalle weg, daarom was ik stiekem blij dat ik aan de berg kant van de auto zat. Maar hoe hoger hoe mooier natuurlijk. 

De auto geparkeerd en richting de liften gelopen. De lift was een rood bakje aan een kabel die de berg op ging. Beetje zenuwachtig stapten we de lift in en gingen we de berg op. 

Ik was best snel gewend aan de hoogte. Alleen af en toe ging de lift over een koppelstuk en begon het bakje heen en weer te wiegen. De eerste keer schrokken we hier echt best wel van maar daarna keken we wanneer er een koppelstuk was en waren we er op voorbereid. 

Eenmaal boven op de berg hebben we nog een tijdje op het terras van de zon genoten. Omdat er sleewedstrijden waren konden we niet eerder dan 13 uur van de piste af. Helemaal niet erg! We aten een lekkere rauchwurst en dronken zelfgemaakte ijsthee. Zonder jas, want in de zon was het heerlijk warm.

Daarna zijn we maar even gaan oefenen. We zaten per 2 op een slee. Rafaël en Sarah gingen samen en Anna Sjoukje en ik deelden een slee. De eerste keer van het oefenstuk naar beneden ging gelijk goed (beginnersgeluk, uhum). Wat was dat lachen!!! Gierend van het lachen liepen we nog een keer de berg op om nog een keer te gaan. Daar gingen we dan hoor, direct schuin de verse sneeuw in. Toen poging nummer 2, ook weer de verse sneeuw in. Dat sturen was nog knap moeilijk. Anna Sjoukje zat voorop de slee en had haar benen ingetrokken. Ik zat achterop, met mijn benen vooruit. Met mijn voeten kon ik sturen, door ze in de sneeuw te houden.

Toen was het 13 uur en besloten we maar richting de piste te gaan. Het begin van de piste ging bij ons niet zo soepel, we hadden kleine opstartproblemen. De slee bleef staan waar hij stond en zakte steeds verder in de sneeuw weg. 

Eenmaal op gang ging het best goed. Het sturen ging ook nog best goed. Maar man wat was dat vermoeiend. Ik zat achterovergeleund met mijn benen gestrekt in de lucht. Op een gegeven moment begaven mijn buikspieren en beenspieren het. 

Toen zijn we andere manieren gaan proberen. We kwamen erachter dat het beter ging als degene achter zijn voeten op de zijkant van de slee houdt en degene voor stuurt. Ik kon af en toe nog wat helpen met sturen, als er een scherpe bocht was. Toen gingen we echt heel snel de berg af, super leuk! 

Na het sleeën zijn we door Sarah en Rafaël terug naar huis gebracht en hebben we de huisgenoten vertelt over hoe leuk dat was. 

Nu, een dag later doe ik even lekker rustig aan. Vanmorgen gewoon even boodsch

appen gedaan, kamer schoongemaakt en de was hangt nu op het balkon te drogen. Heerlijk weekend zo!